Ik denk dat hondenbezitters dit blogje niet zullen waarderen, maar dit is mijn plekje waar ik af en toe mijn hart kan luchten en zal bij ieder blogje voor en tegenstanders hebben.
Ik vraag me af of we volgend jaar ook nog van deze prachtige traditie kunnen genieten. We zien nu al dat hoe langer hoe meer gemeente’s restricties opleggen, en ook in debatten in de 2e kamer komt het steeds terug. Ik vrees met grote vrezen dat het echt dit keer voor het laatst is.
Ik vind het een waanzinnig mooi schouwspel, niet te vergelijken met een vuurwerkshow van professionals.
Wat dit zoveel anders maakt als vuurwerkshows is dat het met nieuwjaar overal om je heen is, waar je ook kijkt. En wat het nog leuker maakt is dat je er ook een steentje aan bij kan dragen. Ook ik schiet ieder jaar een paar vuurpijlen de lucht in en ik geniet er van !
Sommige jeugdigen maken een paar dagen voordat het zo ver is, al wat lol met rotjes. Ik zie daar niet zo’n probleem in, het heeft wel wat. Af en toe een knal, het hoort gewoon bij deze periode en is altijd al zo geweest.
Maar het grootste gezeik komt eigenlijk van de hondenbezitters; Op de social media zie je allemaal foto’s van zielige hondjes die het zo verschrikkelijk moeilijk hebben. En de oproepen van honden-bezitters om vuurwerk te verbieden zijn er legio.
Tegen hun heb ik de volgende zaken te zeggen:
– Voed je hond op !
Ik zie ook mensen met honden lopen waarbij de hond niet op of omkijkt als er een knal te horen is.
Ik ken er ook een die om 12 uur de hond mee naar buiten nam en deze stond geboeid mee te kijken.
– Verbieden ?!
Het is zo makkelijk. Je hond kan niet tegen harde knallen en zelf heb je niks met vuurwerk, dus verbieden maar. Niks te maken met mensen die er ontzettend veel plezier aan beleven. Hond gaat voor.
Als je zo redeneert kun je alles gaan verbieden, en weer een stukje vrijheid afnemen.
– Ik heb 365 dagen per jaar last van honden, en soms zelfs 366 dagen.
1) Als we aan het geocachen zijn worden we vaak lastig gevallen door honden die tegen ons blaffen als we aan het zoeken zijn. Daarbij komt ook altijd nog dat de hondenbezitter wil weten waar we mee bezig zijn.
Het zou zo fijn als we eens ongestoord konden zoeken zonder honden in de buurt. Ik heb vele voorbeelden waar het geocachen voor ons verpest werd door honden en hun bezitters.
2) Hondenstront is nog steeds een probleem. Over een grasveld lopen voelt alsof je over een mijnenveld loopt. De kans dat er stront van komt is nog steeds levensgroot. Ook tijdens geocachen grijpen/trappen we regelmatig in de hondenstront.
3) Fiets en voetpaden worden vaak geblokkeerd doordat baasje aan de ene kant van voet/fiets pad loopt, en de hond aan de andere kant, met daartussen een riem.
Ik fiets regelmatig door ons park, en soms neem ik een shortcut langs een voetpad. Als ik daar iemand tegen komt met een hond, is het altijd hetzelfde; Ik krijg te horen ‘je mag hier niet fietsen’ , en de weg wordt geblokkeerd met de bekende riem truc.
Echter, als ik langs het kanaal fiets, zie ik daar veel honden bezitters die op het fietspad lopen om hun hond uit laten. Bij veel fietsverkeer lijdt dit vaak tot smalle situaties als er tegemoetkomende fietsers aankomen. Regelmatig heb ik af moeten remmen omdat er een hondenbezitter op het fietspad liep.
4) Ik schrik me vaak lam als ze blaffend op me af komen. Meestal zegt het baasje dan, ‘hij doet niks’, maar de schrik zit me dan al in mijn lijf. En ik heb ervaring met ‘hij doet niks’ honden, de tandafdrukken stonden in mijn kuit.
De ‘hij doet niks’ honden willen ook nog wel eens zomaar tegen je aanspringen of tegen je been aan rijden. Een witte broek broek van mij was eens naar de klote toen een ‘hij wil spelen’ hond met zijn modderige poten tegen me aan sprong.
Dus ik zou zeggen, verbied honden dan maar. Dat scheelt een hoop ergenis en kan ook een van onze mooie tradities redden. !
Of zullen we gewoon elkaar tolereren ?!
Jullie je hond , en wij eens per jaar onze traditie, is dat bespreekbaar ?